1 puntiño

Que pasa chavales! Teño que pedir disculpas pola tardanza nesta xornada en analizar o partido deste domingo pero diversos problemas alleos totalmente á miña persoa fixeronme imposible a redacción dun novo artigo, pero como diría o outro "nunca es tarde cuando la dicha es buena".
Pois como toma título este artigo, 1 puntiño foi o que se levou o Furia do sempre campo hostil do Bastavales nesta ocasión tendo como anfitrións ao Brión. Foi un partido onde non pasará a historia por ningún motivo en especial. Comezamos golpeando nós primeiro, outra vez Lula, que pouco a pouco vai recuperando ese olfato goledor que lle permiteu recadar nas filas verdiblancas. O xogo do Brión non foi nada vistoso, so creaban perigo en xogadas a balón parado, grazas a que tiñan nas suas filas a un dos homes máis altos da categoria "tipo Yao Ming". Pois sin un xogo nada definido, o Brión conseguiu empatar nunha xogada onde a pouca dureza no mediocampo do Furia ao acompañar e deixar que o seu interior chegase a liña de fondo dende o medio campo e dese o chamado pase da morte ( dito pase tamén o dou A. Martinez neste mesmo campo) e que o seu dianteiro establecese o empate a 1 no electrónico.Pero a primeira metade non ía rematar así senón que Tito ía levar ao nosos cun gol de vantaxe ao descando, para escoitar as verbas de Mac.
A segundo metade foi bastante trapalleira, eles a rachar balóns, nós bueno coma sempre fallando unha media de 6 mans a mans co porteiro, e por último un arbitro que tiña pinta de ser bo chaval e ata era amigo de Salinas, pero realmente non se enteraba de nada. Expulsou a Paja sen ter por que e asubiou unha falta inexistente que provocaria o gol do empate do Brión. Gol con bastante fortuna, porque tras un despexe de puños de Peixe o balón vai bater na cabeza dun adversario con toda a fortuna que acaba dentro das redes. Esto a 10 min. do final e cando o Furia xa non puido reaccionar.
A verdade e que fixemos máis méritos para levarnos os tres puntos, pero cando se fallan as continuas ocasións tan claras das que dispoñemos acabamolo pagando.
O once co que saltou o Furia ao terreo de xogo foi : Peixe, Miki, Ronaldinho, Nevero, Nena, Moncho, Manolito, Melenas, Álvaro, Tito e Lula. No banco: Flores, Paja, Xavi, Martín e Salinas.
Tras este encontro subimos un posto ata o 7º con 18 puntos, 23 goles a favor e 25 en contra. O vindeiro domingo enfrontámonos no municipal de Campaña ao Lavacolla, que se atopa no 12º lugar da clasificación a 4 punto noso, esperemos que haxa unha boa afluencia de público.
Esto foi todo. Sempre Furia!!

ahhhhh!!! e quérolle mandar dende aquí unha aperta tanto a Moncho como a Mac que este sábado celebran o seu cumpreanos, cunha festa tipo coma as de "RONALDO" jejeje

Furia a.c. - Suma e sigue

Logo de catro xornadas sen coñecela victoria o Furia a.c. volveu a sumar 3 puntos que lle permiten non descolgarse do grupo de equipos que comandan a clasificación. Unha victoria importantante nun dia onde a típica climatoloxía que por estas datas acostumamos ter polas nosas terras (frío e choiva) xa apareceu fronte a un rival nada propicio para poder asistir a un bo partido de fútbol. Digo esto porque creo que o Carreira foi o peor rival co que se enfrentou o noso equipo ata o momento. Se ata o de agora a diferenza máis notable que poidemos atopar no cambio de categoria foi unha mierande seriedade dos equipos rivais, tanto a nivel deportivo como organizativo, este domingo o Carreira volveunos recordar tempos pasados. Chegaron tarde, mal e arrastro. Tarde, porque chegaron sobre 15 min. antes do encontro e nin quentaron. Mal, porque viñeron 11 xogadores xustos e a presenza de público visitante foi inexistente. E arrastro, porque a imaxe que deron sobre o terreo de xogo foi de desgana e apatía.
Todos estos factores fixeron que o Furia a.c. non realizara un brillante partido, porque ao meu parecer se un rival non está disposto a competir e dificil xogar. O Furia fixo un partido serio. Unha aplastante posesión de balón, que ao mellor non se traduceu en moitas ocasións pero permiteu que o equipo tivese o mando do partido e que o noso porteiro apenas tivera que intervir. Foise o descanso cun 1-0, gol de Lula que volveu a ter o premio que todo dianteiro necesita. Unha primeira parte onde o Furia saltou ao campo cun sistema non habitual, pero que está moi de moda no fútbol a alto nivel como é un 4-3-3; esquema en teoría máis ofensivo pero que propinou unha excesiva concentración de homes no ataque verdiblanco que limitaba a fluidez xo xogo. Na segunda metade volveuse ao 4-4-2 e puídose apreciar certa melloria. Cun rival mermado fisicamente e coa frescura dos homes que saltaron dende o banco o Furia acabou goleando ao Carreira. Outro de Lula, un bo gol de Flores e o derradeiro do sempre expeditivo Rober Paja acabaron por poñer 0 4-0 final no marcador e deixar 3 puntos en terras valguesas nun Municipal de Campaña que non presentou unha boa entrada.
Con xa 12 xornadas consumidas do campionato, o Furia a.c., pese a victoria, mantense 8º na clasificación con 17 puntos ( 5 gañados, 5 derrotas, 2 empates ), 21 goles a favor e 23 en contra. A próxima xornada volveremos visitar o campo do Bastavales , pero nesta ocasión para enfrontarnos contra o Brión/San Félix, que ocupa a 7ª posición cos mesmos puntos que nós.
Esto foi todo. Sempre Furia!!